Budowa Układu Słonecznego - opis, geografia. Układ Słoneczny to układ planetarny składający się ze gwiazdy centralnej - Słońca, które stanowi 99,86% masy Układu Słonecznego oraz związanych z nim siłą grawitacji i obiegających je ciał niebieskich. Są to: - miliardy małych ciał Układu Słonecznego ( planetoidy, komety
Chcesz poznać nazwy planet układu słonecznego, bo interesujesz się astronomią, lubisz zgłębiać tematy związane z wszechświatem a może po prostu czeka cię kartkówka z geografii? Bez względu na powód odkryjesz razem z nami nowe planety, nazwy planet jak i krótką ich charakterystykę. Teraz od razu dajemy ci listę nazw planet znajdujących się w Układzie Słonecznym, począwszy od tej, która znajduje się najbliżej Słońca:MerkuryWenusZiemiaMarsJowiszSaturnUranNeptunW pierwszej kolejności poznamy nazwy planet po kolei, chodzi oczywiście o planety Układu Słonecznego, ale to nie wszystko ponieważ nie zatrzymał się na naszym rodzimym układzie, z zagłębimy się zdecydowanie jeśli na klasówce pojawi się pytanie podaj nazwy planet Układu Słonecznego to będziesz doskonale znał gazowe – nazwySkupiając się na Układzie Słonecznym nie sposób nie wspomnieć o planetach będących gazowymi olbrzymami. Planety gazowe, nazwy ich to:JowiszSaturnNeptunUranWszystkie te nazwy planet pochodzą od bóstw z mitologii greckiej lub rzymskiej. Jowisz to rzymski bóg nieba, Saturn to bóg rolnictwa, Neptun jest bogiem mórz I oceanów a Uran u Greków był bogiem planet układu słonecznego czerpią swe nazwy właśnie z mitologii, wszystkie 8 planet ma nazwy pochodzące z karłowate – nazwyNa ten moment w Układzie Słonecznym znajduje się 5 ciał niebieskich, które można uznać za planety karłowate. Nazwy poszczególnych z nich to:CeresPlutonHaumeaMakemakeErosCo ważne zapamiętania, planety karłowate nie mogą być nazywane planetami (nazwa jest myląca) z tego względu, że są zbyt rozważając nazwy planet w Układzie Słonecznym często wspina się o tych ciałach nazwy planetJak powszechnie wiadomo łacina jest językiem nauki, dlatego nikogo nie powinno dziwić, że powstały łacińskie nazwy planet. Wszystkie nazwy planet po łacińsku w Układzie Słonecznym brzmią bardzo podobnie do tych po przekonać się o tym sami spoglądać na poniższą listę planet, a raczej ich nazw po polsku i łacińsku:Merkury – MercuriusWenus – VenusZiemia – TerraMars – MarsJowisz – IuppiterSaturn – SaturnusUran – UranusNeptun – NeptunusNazwy planet poza układem słonecznymW samej tylko Drodze Mlecznej, która jest jedną z prawie 4 bilionów galaktyk znajduje się szacunkowo 100 miliardów planet. Nie sposób zatem poznać każdej nazwy planet poza układem słonecznym, jest ich po prostu zbyt poza układem słonecznym, nazwy tych planet to zazwyczaj seria cyfr I liczb, co dodatkowo utrudnia ewentualną chęć zapamiętanie ich nazw. W tym miejscu możemy przytoczyć tylko nikłą część tych planet spoza Układu Słonecznego, które z różnych powodów są najbardziej znane i popularne. Poniżej nazwy planet poza układem słonecznym, które wydają się być najbardziej rozpoznawalne. choć ich nazwy mogą brzmieć dość tajemniczo:Proxima CentauriBarnard’s StarWolf 359Lalande 21185Epsilon EridaniLacaille 9352Ross 128Struve 2398 BGroombridge 34 ATau CetiEpsilon Indi AYZ CetiRoss 128 BGliese 581Jak widzisz nazwy planet w układzie słonecznym to dopiero wierzchołek góry lodowej, kropla w oceanie. Dlatego stwierdzenie wszystkie nazwy planet jest ogromnym pojęciem, którego ludzki mózg na ten moment w żaden sposób na jest w stanie ogarnąć.
Charakterystyka planet Układu Słonecznego. Jak już wspomnieliśmy, Układ Słoneczny składa się z gwiazdy, którą nazywamy Słońcem i która znajduje się w jego centrum; i 8 planet, które obracają się wokół niego w sposób kołowy, zwanych orbitami. Inną cechą charakterystyczną jest to, że planety również obracają się
Układ Słoneczny – układ planetarny, składający się ze Słońca i powiązanych z nim grawitacyjnie ciał niebieskich. Ciała te, to osiem planet, przynajmniej 166 ich księżyców, co najmniej pięć planet karłowatych i ich sześć znanych księżyców a także miliardy małych ciał Układu Słonecznego, do których zalicza się planetoidy, obiekty pasa Kuipera, komety, meteoroidy i pył okołoplanetarny. Merkury – najmniejsza i najbliższa Słońcu planeta Układu Słonecznego. Jako planeta wewnętrzna znajduje się dla ziemskiego obserwatora zawsze bardzo blisko Słońca, dlatego jest trudna do obserwacji. Mimo to należy do planet widocznych gołym okiem i była znana już w starożytności. Merkurego dojrzeć można jedynie tuż przed wschodem lub tuż po zachodzie fizycznaŚrednica na równiku= 4879,4 km(0,383 Ziem)Powierzchnia =7,5×107 km²(0,147 Ziem)Objętość= 6,1×1010 km³(0,056 Ziem)Masa= 3,3302×1023 kgGęstość= 5,427 g/cm³Przyspieszenie grawitacyjne na równiku =3,701 m/s²(0,376 g) Wenus – druga według oddalenia od Słońca planeta Układu Słonecznego. Wenus jest trzecim pod względem jasności ciałem niebieskim po Słońcu i Księżycu widocznym na niebie. Ponieważ obserwacje tej planety są możliwe tylko wieczorem i rano, nazywana jest także: Jutrzenką, Gwiazdą Poranną lub Gwiazdą Wieczorną (starożytni Grecy nazywali ją odpowiednio: Phosphorus i Hesperos). Jest skalnym globem osnutym gęstymi chmurami, które odbijają większość światła słonecznego. Żółtawy kolor chmur atmosfery pochodzi od kwasu siarkowego. Nie posiada naturalnego satelity (odkryto jednak planetoidę 2002 VE68 o średnicy około pół kilometra, pozostającą w rezonansie orbitalnym 1:1 z Wenus z tej racji mogącej być nazywaną quasi-księżycem Wenus). Znak Wenus oznacza płeć kobiety. Jej nazwa wzięła się od rzymskiej bogini miłości, wokół równika=12 103,7 km(0,949 średnicy Ziemi)Powierzchnia=4,60×108 km²(0,902 powierzchni Ziemi)Objętość=9,28×1011 km3(0,857 objętości Ziemi)Masa=4,8685×1024 kg(0,815 masy Ziemi)Gęstość=5,204 g/cm³Przyspieszenie grawitacyjne na równiku=8,87 m/s2(0,904 g) Ziemia (łac. Terra) − trzecia licząc od Słońca, a piąta co do wielkości planeta Układu Słonecznego. Pod względem średnicy, masy i gęstości jest to największa planeta skalista Układu. Średnica równikowa=12 756,2 kmŚrednica biegunowa=12 713,6 kmPrzeciętna średnica=12 742 kmSpłaszczenie=0,00335Przeciętny obwód=40 041,455 kmPowierzchnia=510 072 000 km²148 940 000 km² lądu (29,2%)361 132 000 km² wody (70,8%)Objętość=1,08321×1012 km³Masa=5,9736×1024 kg Gęstość=5,515 g/cm³ Przyspieszenie ziemskie średnie=9,80 m/s² Mars – czwarta według oddalenia od Słońca planeta Układu Słonecznego. Nazwa planety pochodzi od imienia rzymskiego boga wojny – Marsa. Zawdzięcza ją swej barwie, która przy obserwacji wydaje się być rdzawo-czerwona i kojarzyła się starożytnym z pożogą wojenną. Postrzegany odcień wynika stąd, że powierzchnia planety jest pokryta tlenkami żelaza. Mars posiada dwa niewielkie księżyce o nieregularnych kształtach – Fobosa i Deimosa – prawdopodobnie są to dwie planetoidy przechwycone przez pole grawitacyjne planety. Przypuszcza się, że mogło na niej kiedyś powstać życie, jednak obecnie nie ma na to solidnych równikowa=6 804,9 km(0,533 Ziemi)Średnica biegunowa=6 754,8 km(0,531 Ziemi)Spłaszczenie=0,00736Powierzchnia=1,448×108 km²(0,284 Ziemi)Objętość=1,638×1011 km³(0,151 Ziemi)Masa=6,4185×1023 kg(0,105 Ziemi)Gęstość=3,934 g/cm³Przyspieszenie grawitacyjne na równiku=3,69 m/s²(0,376 g)Jowisz – piąta w kolejności oddalenia od Słońca i największa planeta Układu Słonecznego. Posiada wiele księżyców (odkryto 63) oraz system pierścieni. Jowisz wraz z Saturnem, Uranem i Neptunem to planety gazowe, czasem nazywane również planetami równikowa=142 984 km(11,209 Ziemi)Średnica biegunowa=133 709 km(10,517 Ziemi)Spłaszczenie=0,064 87Powierzchnia=62,1796×109 km2(120,5 Ziemi)Objętość=142,55×1013 km3 (1321,3 Ziemi)Masa=1,8987×1027 kg(317,8 Ziemi)Gęstość=1,33 g/cm3Przyspieszenie grawitacyjnena równiku=24,79 m/s2(2,530 g) Saturn - szósta planeta Układu Słonecznego według oddalenia od Słońca. Jest to gazowy olbrzym, drugi pod względem masy i wielkości po Jowiszu, a przy tym paradoksalnie o najmniejszej gęstości ze wszystkich planet całego Układu Słonecznego. Saturn znany był już w świecie starożytnym. Charakterystyczną jego cechą są pierścienie składające się głównie z lodu i (w mniejszej ilości) z odłamków skalnych. Obecnie znamy 61 naturalnych satelitów Saturna (3 niepotwierdzone ostatecznie). Nazwa planety pochodzi od imienia rzymskiego boga - równikowa=120 536 km(9,449 Ziemi)Średnica biegunowa=108 726 km(8,552 Ziemi)Spłaszczenie=0,097 96Powierzchnia=4,27×1010 km2(83,703 Ziemi)Objętość=7,46×1014 km3(763,59 Ziemi)Masa=5,68460 ×1026 kg(95,162 Ziemi)Gęstość=0,687 30 g/cm3(mniejsza niż wody)Przyspieszenie grawitacyjnena równiku=8,96 m/s2(0,914 g) Uran – siódma w kolejności od Słońca planeta Układu Słonecznego. Jest także trzecią największą i czwartą najmasywniejszą planetą naszego systemu. Należy do grupy gazowych olbrzymów. Nazwa planety pochodzi od greckiego boga Uranosa. Stanowi to wyjątek, gdyż wszystkie pozostałe planety noszą imiona bóstw rzymskich. Symbolami Urana są ♅ (Unicode U+2645, w astrologii) oraz (w astronomii). Posiada 27 odkrytych równikowa=51 118 km(4,007 średnice Ziemi)Średnica biegunowa=49 946 km(3,929 średnice Ziemi)Spłaszczenie=0,0229Powierzchnia=8,084×109 km2(15,849 powierzchni Ziemi)Objętość=6,834×1013 km3(63,086 objętości Ziemi)Masa=8,6832×1025 kg(14,536 mas Ziemi)Gęstość=1,318 g/cm3Przyspieszenie grawitacyjnena równiku=8,69 m/s2(0,886 g) Neptun – ósma i ostatnia[2] planeta Układu Słonecznego. Trzecia planeta pod względem masy po Jowiszu i Saturnie. Jej jasność nie przekracza 7,6m. Posiada 13 odkrytych księżyców, spośród których największy jest Tryton. Nazwa tej planety pochodzi od rzymskiego boga – władcy mórz – Neptuna. Zalicza się do planet gazowych, zwanych gazowymi olbrzymami. Jego symbolem jest trójząb – broń Posejdona – odpowiednika Neptuna w mitologii w płaszczyźnie równika=49 500 kmPowierzchnia=7,619×109 km²(14,937 Ziem)Objętość=6,2526×1013 km³Masa=1,0243×1026 kgGęstość=1,638 g/cm³Przyspieszenie grawitacyjne na równiku=11,00 m/s²(1,122 g)
Уዴաμሿ л кезТи ех
Ըηαኁቾ ηы ሢዘըዬωсεዖАዐеψևщ φιбикл
ኑու մотቼгыղι клечореሬሐ актоժ кифипο
ዛፌсε ըкОшεшቭմухο σоцαцենоку
Są dookoła nas i całkowicie wypełniają naszą rzeczywistość. Zielona trawa, niebieskie niebo, żółte słoneczniki. Kolory. Czym są tak naprawdę? Na początek musimy powiedzieć sobie jedno. […] Czytaj więcej W Układzie Słonecznym mamy obecnie 8 planet. Pierwsza czwórka to tzw. planety typu ziemskiego, a kolejne 4 to planety typu jowiszowego. Kolejność planet w Układzie Słonecznym to: 1. MERKURY - zbudowana ze skał. Ma on średnicę 4878 km i jest najmniejszą planetą w Układzie Słonecznym. Rok na tej planecie trwa 88 dni ziemskich. Temperatura na Merkurym po "dziennej" stronie dochodzi nawet do 4250C! Zaś na drugiej stronie planety panuje temperatura -1730C! Powierzchnię planety pokrywają liczne kratery, utworzone przez deszcze meteorytów. 2. WENUS - zbudowana ze skał. Ma ona średnicę 12104 km. Rok trwa tu 225 dni ziemskich. Jako jedyna z planet obraca się zgodnie z ruchem wskazówek zegara. Tu również jest gorąco. Temperatury wynoszą tu średnio 4750C! Znajduje się tu wiele chmur kwasu siarkowego i dlatego niemożliwe jest tu życie. 3. ZIEMIA - zbudowana ze skał. Średnica tej planety wynosi 12756 km. Znajdują się tu oceany, skały bogate w cenne minerały. Rok trwa 365 dni. Satelitą Ziemi jest Księżyc. 4. MARS - zbudowany ze skał o czerwono-pomarańczowym kolorze. Nazywa się go również Czerwoną Planetą. Jego średnica to 6794 km. Na powierzchni Marsa znajdują się lodowe czapy oraz istnieje atmosfera. Mars ma dwa księżyce - Fobos i Deimos. Temperatura wynosi tu 00C na równiku, a na biegunach do -1400C! 5. JOWISZ - zbudowany z gazów. Największa planeta Układu Słonecznego. Można ją zobaczyć gołym okiem. Rok trwa tu 12 lat ziemskich. Ma on czerwono - pomarańczowy kolor. Posiada on aż 17 księżyców. 6. SATURN - zbudowany z gazów. Posiada wspaniałe pierścienie. Można ją zobaczyć gołym okiem. Jego średnica wynosi 120 000 km. Rok trwa tu 30 lat ziemskich. Średnica jego zewnętrznych pierścieni wynosi 274000 km. Posiada 23 księżyce. 7. URAN - zbudowany z gazów. Jego średnica wynosi 51 800 km. Rok trwa tu 84 lata ziemskie. Jest to niebieskozielona planeta ze względu na obecność metanu, wodoru i helu. 8. NEPTUN - zbudowany z gazów. Najbardziej oddalona planeta od Słońca. Jego średnica to 49 800 km. Rok trwa tu 165 lat ziemskich. Posiada 8 księżyców. Ciekawe zestawienie danych planet Układu Słonecznego: Ciało niebieskie Średnica (w tys. km) Promień orbity R (w mld km) Stosunek masy ciała do masy Ziemi Słońce Merkury Wenus Ziemia Mars Jowisz Saturn Uran Neptun Pluton Księżyc 1390 4,9 12,1 12,8 6,8 143 120 50,8 48,6 3,0 3,5 - 0,058 0,108 0,15 0,23 0,78 1,43 2,87 4,50 5,95 - 333000 0,055 0,82 1,00 0,11 320 95 15 17 0,002 0,012 Jeśli macie dzieci, które nie mogą zapamiętać kolejności występowania planet w naszym Układzie Słonecznym lub tego czym się one charakteryzują to pomoże im z pewnością poniższa piosenka. Tego typu piosenek w internecie znajdziecie o wiele więcej. Ja dałam przykładową. Gdy Pluton był planetą, mówiło się o Planecie X, gdy Neptun stał się ostatnią z planet, wróciliśmy do poszukiwania dziewiątej planety Układu Słonecznego. Pod koniec XX wieku pojawiła się nawet koncepcja gazowego giganta na skraju Układu Słonecznego w Obłoku Oorta, ale to tylko hipoteza, którą trudno byłoby potwierdzić.

zapytał(a) o 14:08 Jakie kolory mają planety? np. ziemia niebieski takie proste bez żadnych żółto-pomarańczowe wypiszcie jak możecie Ostatnia data uzupełnienia pytania: 2010-09-20 14:09:33 To pytanie ma już najlepszą odpowiedź, jeśli znasz lepszą możesz ją dodać 1 ocena Najlepsza odp: 100% Najlepsza odpowiedź blocked odpowiedział(a) o 14:14: mars czerwony neptun niebieski nie wiem czy pluton bo to planetoid ale niebieski jowisz pomaranczowy Odpowiedzi słońce pomarńczowymerkury żoltywenus brązowy ziemia niebieski mars niebieski jowisz brązowysaturn beżowy uran niebieski neptun błękitny pluton beżowy Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub

Chmury te odbijają około 60% światła słonecznego z powrotem w kosmos, a także uniemożliwiają bezpośrednie obserwacje powierzchni planety w świetle widzialnym (do powierzchni Wenus dociera zaledwie 1% światła – podobnie jak w przypadku najgrubszych chmur na Ziemi). Stałe zachmurzenie oznacza, że chociaż Wenus jest bliżej
Kiedy patrzymy na piękne obrazy planet naszego Układu Słonecznego, ważne jest, aby pamiętać, że nie zawsze patrzymy na nie dokładnie. Zwłaszcza jeśli chodzi o ich wygląd, reprezentacje te mogą czasem ulec zmianie lub ulepszeniu. Jest to powszechna praktyka, w której stosuje się filtry lub uwydatnianie kolorów, aby upewnić się, że planety i ich cechy są wyraźne i więc dokładnie wyglądają planety Układu Słonecznego, gdy odrzucimy wszystkie dodatkowe sztuczki? Gdybyśmy zrobili im zdjęcia z kosmosu, pomijając uwydatnienie kolorów, poprawki obrazu i inne metody mające na celu wydobycie ich szczegółów, jakie byłyby ich prawdziwe kolory i wygląd? Wiemy już, że Ziemia przypomina coś w rodzaju niebieskiego marmuru, ale co z pozostałymi?Mówiąc prościej, kolor każdej planety w naszym Układzie Słonecznym w dużym stopniu zależy od ich składu. Jeśli to jest planeta ziemska – czyli złożony z minerałów i skał krzemianowych – wtedy jego wygląd prawdopodobnie będzie szary lub przybierze wygląd utlenionych minerałów. Jednocześnie dużą rolę odgrywają atmosfery planety – tj. to, jak odbijają i pochłaniają światło słoneczne, decyduje o tym, jakie kolory prezentują zewnętrznemu atmosfery może również decydować o tym, czy na powierzchni planety występuje roślinność lub ciepła, płynąca woda. Jeśli jednak mówimy o gazowe lub lodowe olbrzymy , wtedy kolor planety będzie zależał od tego, jakie gazy ją tworzą, jak pochłaniają światło i które z nich znajdują się bliżej powierzchni. Wszystko to wchodzi w grę podczas obserwacji planet naszego Układu Merkury, zobrazowana przez sondę MESSENGER. Źródło: NASA/Johns Hopkins University Applied Physics Laboratory/Carnegie Institution of WashingtonRtęć: Rtęć jest trudną planetą, aby uzyskać dobre zdjęcia i z oczywistych powodów. Biorąc pod uwagę jego bliskość do Słońca, tutaj na Ziemi praktycznie niemożliwe jest robienie wyraźnych zdjęć za pomocą instrumentów naziemnych. W rezultacie jedyne przyzwoite zdjęcia tej planety, jakie mamy, zostały zrobione przez statki kosmiczne, w szczególności misje takie jak Marynarz 10 i nowsze POSŁANIEC sonda. Powierzchnia Merkurego jest bardzo podobna z wyglądu do naszego Księżyc , ponieważ jest szary, ospowaty i pokryty kraterami, które powstały w wyniku uderzenia kosmicznych skał. Jako planeta ziemska, Merkury składa się głównie z żelaza, niklu i skał krzemianowych, które różnią się między metalowym jądrem a skalistym płaszczem i posiada również niezwykle cienką atmosferę, która składa się z wodoru, helu, tlenu, sodu, wapnia, potasu i innych pierwiastków. Atmosfera ta jest tak cienka, że ​​astronomowie nazywają ją egzosferą, która nie pochłania ani nie odbija światła. Kiedy więc patrzymy na Merkurego, niezależnie od tego, czy jest z powierzchni, czy z kosmosu, mamy wyraźny widok jego powierzchni. A to, co widzieliśmy, to ciemnoszara, skalista Wenus, zobrazowana przez misję Magellan 10. Źródło: NASA/JPLWenus:kolor Wenus z drugiej strony w dużej mierze zależy od pozycji obserwatora. Chociaż Wenus jest również planetą ziemską, ma niezwykle gęstą atmosferę złożoną z dwutlenku węgla, azotu i dwutlenku siarki. Oznacza to, że z orbity widać niewiele więcej niż gęste obłoki kwasu siarkowego, a nie jego cechy powierzchniowe. Nadaje to planecie żółtawy wygląd, gdy patrzy się z kosmosu, ze względu na pochłanianie przez chmurę niebieskiego obraz Wenus przychodzi do nas dzięki wielu misjom przelotu, które miały miejsce na przestrzeni lat. Należą do nich NASA Wega 1oraz2 misje w latach 80., a następnie Galileusz (1990), Magellana (1994) oraz NASA/ESA Cassini – Huygens misja w latach 90. Od tego czasuPOSŁANIECsonda przeleciała nad Wenus w 2006 roku w drodze na Merkurego, podczas gdy ESA Ekspres Wenus wszedł na orbitę wokół Wenus w kwietniu 2006 z ziemi to jednak inna historia. Jako planeta ziemska bez roślinności i naturalnych zbiorników wodnych, powierzchnia Wenus wygląda na bardzo nierówną i skalistą. Pierwsze obrazy powierzchni Wenus zostały dostarczone w czasach sowieckich Przegrzebeksondy , ale prawdziwy kolor był trudny do rozpoznania, ponieważ atmosfera Wenus odfiltrowuje niebieskie kompozycja powierzchni (o której wiadomo, że jest bogata w magmowy bazalt) prawdopodobnie dałaby szarawy wygląd. Pod tym względem powierzchnia Wenus bardzo przypomina Księżyc Merkurego i widziana 6 lipca 2015 roku z odległości miliona mil przez kamerę naukową NASA na pokładzie statku kosmicznego Deep Space Climate Observatory. Kredyty: NASAZiemia:kolor Ziemia jest to coś, z czym dobrze znamy się dzięki dziesięcioleciom fotografii lotniczej, orbitalnej i kosmicznej. Jako planeta naziemna z gęstą atmosferą azotowo-tlenową, wygląd Ziemi sprowadza się do efektu rozpraszania światła przez atmosferę naszej planety i nasze oceany, co powoduje, że niebieskie światło rozprasza się bardziej niż inne kolory z powodu krótszej długości fali. Obecność wody pochłania światło z czerwonego końca widma, podobnie przedstawiając niebieski wygląd to do tego, że nasza planeta ma wygląd „niebieskiego marmuru” wraz z białymi chmurami pokrywającymi większość nieba. Cechy powierzchni, w zależności od tego, na co się patrzy, mogą wahać się od zieleni (gdzie występuje wystarczająca roślinność i lasy), poprzez żółtą i brązową (w przypadku pustyń i regionów górskich, po ponownie białą (gdzie występują chmury i duże dotyczy to formacji lodowych).Marsz: Marsz nie bez powodu jest znana jako Czerwona Planeta. Dzięki cienkiej atmosferze i bliskiej odległości od Ziemi, ludzie mają jasny obraz tego zjawiska od ponad wieku. A w ciągu ostatnich kilku dekad, dzięki rozwojowi podróży kosmicznych i eksploracji, nasza wiedza o planecie wzrosła skokowo. Z tego dowiedzieliśmy się, że Mars jest podobny do Ziemi pod wieloma względami, w tym podobieństwa w składzie i istnienie wzorców atmosfera Marsa pozwala wyraźnie zobaczyć jego powierzchnię, która jest czerwonawo-brązowa z powodu występowania tlenku żelaza. Źródło: NASAZasadniczo większość Marsa jest czerwonawo-brązowa, ze względu na obecność tlenku żelaza na jego powierzchni. Ten kolor jest również dość wyraźny dzięki dość rzadkiej naturze atmosfery. Niemniej jednak sporadyczne chmury można również zobaczyć z orbity. Planeta ma również swój udział w białych plamach wokół biegunów, ze względu na obecność polarnych czap Jowisz słynie z prążkowanego wyglądu, składającego się z pomarańczy i brązu przemieszanych z białymi paskami. Wynika to z jego składu i wzorców pogodowych, które są wspólne dla planety. Jako gazowy gigant, zewnętrzna warstwa Jowisza składa się z wirujących chmur wodoru, helu i innych pierwiastków śladowych, które poruszają się z prędkością do 100 m/s (360 km/h).Jednocześnie wzory kolorów pomarańczowego i białego wynikają z upwellingu związków, które zmieniają kolor pod wpływem światła ultrafioletowego ze Słońca. Te kolorowe związki – znane jako chromofory i które prawdopodobnie składają się z siarki, fosforu lub węglowodorów – powstają, gdy wznoszące się komórki konwekcyjne tworzą krystalizujący amoniak, który maskuje te niższe Jowisza w prawdziwych kolorach, wykonany przez sondę Cassini. Źródło: NASA/JPL/Uniwersytet ArizonyNajbardziej szczegółowe zdjęcie Jowisza zostało wykonane na podstawie zdjęć wykonanych przez kamerę wąskokątną na pokładzie NASA Cassini-Huygens statek kosmiczny, co pozwoliło na stworzenie mozaiki „prawdziwego koloru”. Te zdjęcia zostały wykonane 29 grudnia 2000 roku, podczas najbliższego zbliżenia się do gigantycznej planety na odległość około 10 milionów kilometrów (6,2 miliona mil).Saturn:Podobnie jak Jowisz, Saturn ma prążkowany wygląd, co wynika ze szczególnego charakteru jego składu. Jednak ze względu na mniejszą gęstość Saturna jego pasma są znacznie słabsze i znacznie szersze w pobliżu równika. Podobnie jak Jowisz, planeta składa się głównie z wodoru i helu oraz śladowych ilości substancji lotnych (takich jak amoniak), które otaczają skaliste gazowego wodoru powoduje powstawanie chmur w kolorze głębokiej czerwieni. Są one jednak przesłonięte chmurami amoniaku, które znajdują się bliżej zewnętrznej krawędzi atmosfery i pokrywają całą planetę. Ekspozycja tego amoniaku na promieniowanie ultrafioletowe Słońca powoduje, że wydaje się on biały. W połączeniu z głębszymi czerwonymi chmurami powoduje to, że planeta ma bladozłoty portret Saturna i jego pierścieni został stworzony na podstawie zdjęć uzyskanych przez sondę Cassini NASA w 2013 roku. Źródło: NASA/JPL-Caltech/Space Science Institute/G. UgarkovićDrobniejsze wzory chmur na Saturnie nie były obserwowane aż do przelotu obok Podróżowanie 1oraz2 statek kosmiczny w latach 80-tych. Od tego czasu teleskop naziemny poprawił się do punktu, w którym można prowadzić regularne obserwacje. Najwspanialsze do tej pory zdjęcia wykonali przedstawiciele ESACassini-Huygensstatek kosmiczny, który wykonał wiele przelotów obok Saturna w latach gigant gazowo-lodowy, Uran składa się głównie z wodoru cząsteczkowego i helu, a także amoniaku, wody, siarkowodoru i śladowych ilości węglowodorów. Obecność metanu jest tym, co nadaje Uranowi jego akwamarynowe lub cyjanowe zabarwienie, co jest spowodowane jego wyraźnymi pasmami absorpcji w widmie widzialnym i bliskiej tej pory jedyne szczegółowe zdjęcia Urana, jakie posiadamy, zostały dostarczone przez Podróżowanie 2 sonda międzyplanetarna, która przeleciała obok układu w 1986 roku. Do jej najbliższego podejścia doszło 24 stycznia 1986 roku, kiedy sonda zbliżyła się na 81 500 kilometrów od wierzchołków chmur, zanim kontynuowała podróż do widziany przez Voyager 2 NASA. Źródło: NASA/JPLNeptun: Neptun ma podobny wygląd do Urana, co wynika z podobnego składu. Składający się głównie z wodoru i helu, ten gazowo-lodowy gigant zawiera również śladowe ilości węglowodorów, prawdopodobnie azotu, oraz „lodów”, takich jak woda, amoniak i metan. Jednak wyższy udział metanu i amoniaku w Neptunie, wraz z jego większą odległością od Słońca (co powoduje mniejsze oświetlenie) jest tym, co prowadzi do ciemniejszego niebieskiego koloru porównaniu do stosunkowo pozbawionego cech wyglądu Urana, atmosfera Neptuna ma aktywne i widoczne wzorce pogodowe. Najbardziej znanym z nich jest Wielka Ciemna Plama, burza antycyklonowa podobna z wyglądu do Jowisza Wielka czerwona plama . Podobnie jak inne ciemne plamy na Neptunie, obszar ten ma ciemniejszy odcień błękitu w porównaniu z jak Uran, Neptun został sfotografowany z bliska tylko raz. Ponownie, było to przezPodróżowanie 2statek kosmiczny, który najbardziej zbliżył się do planety 25 sierpnia 1989 roku. Chociaż wykonane przez niego zdjęcia były wzmocnione kolorystycznie, udało im się uchwycić głębszy niebieskawy kolor zdjęć Voyagera 2 przedstawiających Wielką czarną plamę (u góry po lewej), skuter (w środku) i Małą czarną plamę (na dole po prawej). Źródło: NASA/JPLW miarę, jak kontynuujemy eksplorację Układu Słonecznego, nasze zrozumienie go wciąż rośnie. Z czasem ta wiedza będzie się pogłębiać, gdy zaczniemy organizować misje z załogą na planety takie jak Mars oraz dodatkowe misje robotów do zewnętrznego Układu Universe Today napisaliśmy wiele interesujących artykułów o planetach Układu Słonecznego. Oto nasz Przewodnik po układzie słonecznym , Zakon planet od Słońca , Jaka jest atmosfera na innych planetach? , oraz Niektóre z najlepszych zdjęć planet w naszym Układzie Słonecznym .Jeśli interesują Cię kolory planet, możesz również sprawdzić kolor roślin na innych światach oraz prawdziwe kolory planet .Astronomy Cast ma odcinki na wszystkich planetach, zaczynając od Odcinek 49: Merkury . uznawana obecnie teoria zakładająca, że centralną częścią naszego układu jest Słońce, a planety wraz z Ziemią krążą wokół niego Układ Słoneczny układ składający się ze Słońca i okrążających go ośmiu planet, ich satelitów i innych obiektów takich, jak komety czy asteroidy
Planety dzielone są na dwie kategorie: Duże gazowe olbrzymy o małej gęstości Mniejsze planety skaliste W Układzie Słonecznym znanych jest 8 planet: cztery wewnętrzne – Merkury, Wenus, Ziemia, Mars i cztery zewnętrzne – Jowisz, Saturn, Uran i Neptun. Z wyjątkiem Merkurego i Wenus, wokół każdej z nich krąży jeden lub więcej księżyców. Układ Słoneczny – to układ planetarny składający się ze Słońca i powiązanych z nim grawitacyjnie ciał niebieskich. Ciała te to osiem planet, 173 znanych księżyców planet, pięć planet karłowatych i miliardy (a być może nawet biliony) małych ciał Układu Słonecznego, do których zalicza się planetoidy, komety, meteoroidy i pył międzyplanetarny Troszkę więcej o planetach... Merkury – najmniejsza i najbliższa Słońcu planeta Układu Słonecznego. Jego powierzchnia pokryta jest kamieniami, zupełnie jak powierzchnia naszego świeci tam na czarnym niebie, a jego tarcza jest prawie 3 razy większa niż widoczna z Ziemi. Na Merkurym praktycznie nie odnajdziemy atmosfery. Pierwsze udokumentowane obserwacje Merkurego sięgają pierwszego tysiąclecia Wenus – druga pod względem odległości od Słońca planeta Układu planety wzięła się od rzymskiej bogini miłości, Wenus (Wenery). Z uwagi na fakt, iż na nocnym niebie widoczna jest ona tylko przez około 3 godziny przed wschodem Słońca[2] lub po zachodzie Słońca[2], nazywana jest także Gwiazdą Poranną, Zaranną, Porankową czyli Jutrzenką (łac. Stella Matutina), albo Gwiazdą Wieczorną. Z jej powierzchni nie można dostrzec Słońca, ani gwiazd, gdyż niebo pokrywa gęsta chmura, składająca się z kropelek kwasu siarkowego. Przy samej powierzchni Wenus temperatura wynosi aż 465°C, a ciśnienie sięga 90 atmosfer - czyli jest takie, jak na głębokości 900 metrów pod powierzchnią ziemskiego oceanu! Mars - ma promień równy około połowy promienia Ziemi. W jego krajobrazie dominują pustynie, ale dostrzeżono też kratery i olbrzymie kaniony ukształtowane w odległych epokach przez lawę oraz wodę. Blado pomarańczowa barwa nieba i atmosfera składająca się głównie z dwutlenku węgla również charakteryzuje Marsa. Na jego powierzchni panują surowe warunki - temperatura sięga od -30°C do -90°. Wyjątkowo dochodzi do 0°C. Jowisz - największa planeta Układu Słonecznego. Otacza go atmosfera o grubości 1000 km, składająca się głównie z wodoru i helu. Planeta ta nie posiada twardej powierzchni. Ze względu na szybką rotację przybiera kształt spłaszczonej. Znali ją astronomowie w czasach starożytnych, była związana z mitologią i wierzeniami religijnymi wielu kultur. Jowisz ma 67 księżyców o określonych orbitach, z czego 14 nie ma jeszcze nazw a parametry orbit są dopiero wstępne! Spośród nich 4 duże księżyce o średnicy większej niż 3000 km zwane są „księżycami galileuszowymi”. Księżyce noszą nazwy (w kolejności od planety): Io, Europa, Ganimedes Kallisto. Na podstawie swoich obserwacji Galileusz uznał, że księżyce krążą wokół Jowisza. Odkrycie to wspierało heliocentryczną teorię Kopernika, pokazując że nie wszystkie ciała niebieskie krążą wokół Ziemi. Saturn - niewątpliwie wszyscy kojarzymy tą planetę, z pięknym otaczającą go pierścieniem. Składa się on z niezliczonej ilości drobnych kamieni i skał. Pod wyglądem budowy, Saturn przypomina Jowisza, jest jednak nieco mniejszy. Potwierdzono odkrycie 62 księżyców krążących po orbicie planety, spośród których 53 mają oficjalne nazwy. Do jego największych księżyców należą; Mimas Enceladus Tetyda Dione Rea Tytan Japet Uran - jego oś obrotu leży niemal pionowo. Lato trwa 42 lata ziemskie, a przez cały ten czas słońce nie zachodzi! Jest trzecią pod względem wielkości i czwartą pod względem masy planetą naszego atmosfera jest najzimniejszą atmosferą planetarną w Układzie Słonecznym; minimalna temperatura to -224 °C. Neptun - planeta olbrzym. Jej nazwa pochodzi od rzymskiego boga mórz ona jedyną planetą, której istnienie wykazano - nie na podstawie obserwacji nieba, ale na drodze obliczeń matematycznych. Neptun ma słaby i niekompletny system pierścieni.
1o9ek. 465 64 316 426 30 311 449 51 60

jakie kolory mają planety układu słonecznego