🦙 Art 106E Ustawy O Vat

Komentarz do VAT 2021 - Art. 106eKomentarz do zmian od 1 stycznia 2021 r. [Limit, po przekroczeniu którego należy na fakturze zamieścić oznaczenie MPP] Art. 106e ust. 1 pkt 18a ustawy o VAT określający obowiązek oznaczania faktur wyrazami "mechanizm podzielonej płatności" otrzymał nowe brzmienie. Zmiana polega na wskazaniu, że obowiązek ten istnieje, jeżeli kwota należności ogółem na fakturze przekracza 15 000 zł lub równowartość tej kwoty wyrażoną w walucie obcej. Przed zmianą ustawodawca odwoływał się do przepisów Prawa przedsiębiorców. Stąd od początku obowiązywania przepisów, to jest od 1 listopada 2019 r., powstawały wątpliwości, ile wynosi ten limit. Ostatecznie w objaśnieniach podatkowych MF wyjaśnił, że istnieje ten obowiązek, gdy kwota brutto na fakturze przekracza 15 000 zł. Teraz wynika to już wprost z ustawy o VAT. [Ustalenie kursu walut] Dodatkowo w treści art. 106e ust. 1 pkt 18a ustawy o VAT wskazany został sposób ustalania, czy kwota należności ogółem faktury przekracza równowartość 15 000 zł, jeżeli jest wyrażona w walucie obcej. Do przeliczania na złote kwot wyrażonych w walucie obcej stosuje się zasady przeliczania kwot stosowane w celu określenia podstawy opodatkowania VAT. Dotąd również ta zasada wynikała z objaśnień podatkowych MF. Komentarz 2020 I. Uwagi wstępne 1 [Brak obowiązującego wzoru faktury] Komentowany artykuł określa wymaganą minimalną treść wystawianych przez podatników faktur. Nie towarzyszy temu określenie obowiązujących wzorów faktur, a więc każdy dokument o treści wymaganej przepisami art. 106e ustawy o VAT jest fakturą. 2 [Faktury określone przepisami wykonawczymi] Poza przepisami komentowanego artykułu wymaganą treść faktur określają również przepisy § 3 rozporządzenia o fakturach. W przepisach tych jest wymienionych pięć rodzajów czynności, które mogą być dokumentowane fakturami zawierającymi węższy od określonego w art. 106e ustawy o VAT zakresu danych. Więcej na ten temat - zob. komentarz do art. 106o ustawy o VAT. II. Treść faktury 3 [Trzy rodzaje elementów] Przepisy art. 106e ustawy o VAT określają trzy grupy elementów faktur. Są to obowiązkowe elementy faktur (art. 106e ust. 1-3 ustawy o VAT), elementy faktur, których nie zawierają niektóre faktury (art. 106e ust. 4 ustawy o VAT), oraz fakultatywne elementy faktur (art. 106e ust. 5 ustawy o VAT). Obowiązkowe elementy faktur określają przepisy art. 106e ust. 1-3 ustawy o VAT. Elementy te można podzielić na obowiązkowe dla większości faktur oraz elementy obowiązkowe dla niektórych faktur (zob. tabelę 1). Tabela 1. Obowiązkowe elementy faktur Elementy obowiązkowe dla większości faktur Elementy obowiązkowe dla niektórych faktur 1 2 1) data wystawienia; 2) kolejny numer nadany w ramach jednej lub kilku serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę; 3) imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy; 4) numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku (w niektórych przypadkach poprzedzony kodem PL - zob. art. 106e ust. 1 pkt 24 lit. a ustawy o VAT), czyli NIP; 5) numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi (w niektórych przypadkach poprzedzony kodem państwa członkowskiego nabywcy - zob. art. 106e ust. 1 pkt 24 lit. b ustawy o VAT), czyli najczęściej NIP albo numer VAT UE unijnego kontrahenta; 6) data dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub data otrzymania zapłaty (data otrzymania zapłaty dotyczy tzw. faktur zaliczkowych), o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury; 7) nazwa (rodzaj) towaru lub usługi; 8) miara i ilość (liczba) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług; 9) cena jednostkowa towaru lub usługi bez kwoty podatku (cena jednostkowa netto); 10) kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto; 11) wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto); 12) stawka podatku; 13) suma wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku; 14) kwota podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku; 15) kwota należności ogółem 1) w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług, w odniesieniu do których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z przepisami art. 19a ust. 5 pkt 1 lub art. 21 ust. 1 ustawy o VAT albo przepisami wykonawczymi wydanymi na podstawie art. 19a ust. 12 ustawy o VAT z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty - wyrazy "metoda kasowa"; 2) w przypadku faktur, o których mowa w art. 106d ust. 1 ustawy o VAT - wyraz "samofakturowanie"; 3) w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi - wyrazy "odwrotne obciążenie"; 4) w przypadku faktur, ...

^{w przypadku faktur, o których mowa w art. 106d ust. 1 ustawy o VAT - wyraz "samofakturowanie"; w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi - wyrazy "odwrotne obciążenie";}

Komentarz do VAT - art. 106e I. Uwagi wstępne 1 [Brak obowiązującego wzoru faktury] Komentowany artykuł określa wymaganą minimalną treść wystawianych przez podatników faktur. Nie towarzyszy temu określenie obowiązujących wzorów faktur, a więc każdy dokument o treści wymaganej przepisami art. 106e ustawy o VAT jest fakturą. 2 [Faktury określone przepisami wykonawczymi] Poza przepisami komentowanego artykułu wymaganą treść faktur określają również przepisy § 3 rozporządzenia o fakturach. W przepisach tych jest wymienionych pięć rodzajów czynności, które mogą być dokumentowane fakturami zawierającymi węższy od określonego w art. 106e ustawy o VAT zakresu danych. Więcej na ten temat - zob. komentarz do art. 106o ustawy o VAT. 3 [Zmiana dokonana z dniem 1 stycznia 2017 r.] Z dniem 1 stycznia 2017 r. nowe brzmienie otrzymał art. 106e ust. 1 pkt 16 ustawy o VAT. Wynika z niego obecnie, że obowiązek umieszczania na fakturach wyrazów "metoda kasowa" istnieje nie tylko, jeżeli obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 1 lub art. 21 ust. 1 ustawy o VAT, ale również, gdy obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty na podstawie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 19a ust. 12 ustawy o VAT. W praktyce zmiana ta dotyczy komorników sądowych. To właśnie obowiązek podatkowy z tytułu świadczonych przez nich usług powstaje w ww. sposób na podstawie wydanego na podstawie upoważnienia określonego w art. 19a ust. 12 ustawy o VAT rozporządzenia w sprawie późniejszego terminu powstania obowiązku podatkowego. II. Treść faktur 4 [Trzy rodzaje elementów] Przepisy art. 106e ustawy o VAT określają trzy grupy elementów faktur. Są to obowiązkowe elementy faktur (art. 106e ust. 1-3 ustawy o VAT), elementy faktur, których nie zawierają niektóre faktury (art. 106e ust. 4 ustawy o VAT), oraz fakultatywne elementy faktur (art. 106e ust. 5 ustawy o VAT). 5 [Obowiązkowe elementy faktur] Obowiązkowe elementy faktur określają przepisy art. 106e ust. 1-3 ustawy o VAT. Elementy te można podzielić na obowiązkowe dla większości faktur oraz elementy obowiązkowe dla niektórych faktur (zob. tabelę 2). Tabela 2. Obowiązkowe elementy faktur Elementy obowiązkowe dla większości faktur Elementy obowiązkowe dla niektórych faktur 1 2 1. data wystawienia 2. kolejny numer nadany w ramach jednej lub kilku serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę 3. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy 4. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku (w niektórych przypadkach poprzedzony kodem PL - zob. art. 106e ust. 1 pkt 24 lit. a ustawy o VAT), czyli NIP 5. numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi (w niektórych przypadkach poprzedzony kodem państwa członkowskiego nabywcy - zob. art. 106e ust. 1 pkt 24 lit. b ustawy o VAT), czyli najczęściej NIP albo numer VAT UE unijnego kontrahenta 6. data dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub data otrzymania zapłaty (data otrzymania zapłaty dotyczy tzw. faktur zaliczkowych), o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury 7. nazwa (rodzaj) towaru lub usługi 8. miara i ilość (liczba) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług 9. cena jednostkowa towaru lub usługi bez kwoty podatku (cena jednostkowa netto) 10. kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto 11. wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto) 12. stawka podatku 13. suma wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku 14. kwota podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku 15. kwota należności ogółem 1. w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług, w odniesieniu do których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z przepisami art. 19a ust. 5 pkt 1 lub art. 21 ust. 1 ustawy o VAT albo przepisami ...

Powyższe wynika m.in. z treści przepisu art. 106e ust. 1 pkt 13 ustawy o VAT, zgodnie z którym faktura powinna zawierać sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku.

Transakcja sprzedaży zawierana w obrocie gospodarczym, z wyłączeniem transakcji określonych w art. 106e ust. 6 ustawy o VAT, na kwotę nieprzekraczającą 450 zł lub 100 euro może być udokumentowana przez sprzedawcę paragonem fiskalnym zawierającym numer NIP nabywcy oraz dane pozwalające określić dla poszczególnych stawek podatku kwotę tego podatku. Paragon zawierający wymienione obligatoryjne elementy faktury uproszczonej – z uwzględnieniem kilku wyjątków – traktowany jest jak standardowa faktura. W rezultacie podatnik może, na jej podstawie, skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego oraz zaliczyć udokumentowany nią wydatek do kosztów uzyskania przychodów. Paragon fiskalny z NIP nabywcy fakturą uproszczoną Ustawa z 4 lipca 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw zmodyfikowała zasady wystawiania faktur do paragonów fiskalnych. Zgodnie z treścią nowych regulacji, obowiązujących od 1 stycznia 2020 r., w przypadku sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, potwierdzonej paragonem fiskalnym, fakturę na rzecz podatnika podatku lub podatku od wartości dodanej wystawia się wyłącznie, jeżeli paragon potwierdzający dokonanie tej sprzedaży zawiera numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, czyli NIP nabywcy (art. 106b ust. 5 ustawy o VAT). Obowiązek zawarcia numeru NIP na paragonie fiskalnym nie obejmuje podatników świadczących usługi taksówek osobowych, z wyłączeniem wynajmu samochodów osobowych z kierowcą (art. 106b ust. 7 ustawy o VAT). Natomiast zgodnie z art. 106e ust. 5 pkt 3 ustawy o VAT w razie gdy kwota należności ogółem nie przekracza kwoty 450 zł brutto albo kwoty 100 euro, jeżeli kwota ta jest określona w euro, sprzedawca może wystawić fakturę uproszczoną. Faktura uproszczona może nie zawierać danych takich jak: imię i nazwisko lub nazwa podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresów, miara i ilość (liczba) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług, cena jednostkowa towaru lub usługi bez kwoty podatku (cena jednostkowa netto), wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto), stawka podatku, suma wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku, kwota podatku od sumy wartości sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku. Powyższe sprawia, że transakcja sprzedaży zawierana w obrocie gospodarczym (z wyłączeniem transakcji określonych w art. 106e ust. 6 ustawy o VAT) na kwotę nieprzekraczającą 450 zł lub 100 euro może być udokumentowana przez sprzedawcę paragonem fiskalnym zawierającym numer NIP nabywcy oraz dane pozwalające określić dla poszczególnych stawek podatku kwotę tego podatku. Paragon zawierający wymienione obligatoryjne elementy faktury uproszczonej – z uwzględnieniem kilku wyjątków – traktowany jest jak standardowa faktura. W rezultacie podatnik może, na jej podstawie, skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego oraz zaliczyć udokumentowany nią wydatek do kosztów uzyskania przychodów. Faktura uproszczona dokumentuje koszty podatkowe jak zwykła faktura VAT Problematyka zaliczenia wydatków udokumentowanych paragonem fiskalnym z NIP nabywcy stanowiła przedmiot indywidualnej interpretacji podatkowej z 9 października 2020 r., sygn. akt 0113-KDIPT2 – AP wydanej przez Dyrektora Krajowej Izby Skarbowej. Wnioskodawca prowadzący działalność gastronomiczną ponosił po po dniu 1 czerwca 2020 r. wydatki na nabycie produktów żywnościowych w kwotach jednostkowych nie wyższych niż 450 zł, które to wydatki były dokumentowane przez sprzedawców - podatników VAT czynnych - paragonami fiskalnymi, na których wpisany był NIP Wnioskodawcy. Produkty żywnościowe stanowiące przedmiot transakcji służyły do przygotowywania posiłków sprzedawanych w barze Wnioskodawcy. Wnioskodawca w ewidencjach prowadzonych dla celów podatku od towarów i usług ewidencjonował podatek naliczony z ww. paragonów fiskalnych i wyszczególniony na ww. paragonach podatek naliczony odliczał od podatku należnego za dany miesiąc rozliczeniowy, a wydatki udokumentowane ww. paragonami ewidencjonował w podatkowej księdze przychodów i rozchodów oraz zalicza do kosztów uzyskania przychodu. Dyrektor Krajowej Izby Skarbowej w indywidualnej interpretacji podatkowej stwierdził, że wydatki na nabycie produktów żywnościowych w kwotach nie wyższych niż 450 zł poniesione zostały przez wnioskodawcę w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów. Bez wątpienia przedmiotowe wydatki pozostają w związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą. A zatem, po spełnieniu wszystkich warunków z art. 22 ust. 1 ustawy o PIT, Wnioskodawca będzie mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów poniesione wydatki na nabycie produktów żywnościowych. Ponadto, dokonując zakupu produktów żywnościowych w kwotach nie wyższych niż 450 zł, dopuszczalnym jest dokumentowanie tej czynności paragonem fiskalnym zawierającym NIP przedsiębiorcy, stosownie do § 11 ust. 3 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, przy spełnieniu warunków określonych w art. 106e ust. 5 pkt 3 ustawy o VAT. Paragon taki stanowi zatem fakturę uproszczoną równoważną ze zwykłą fakturą. Katarzyna Nizioł, radca prawny Przygotuj się do stosowania nowych przepisów! Poradnik prezentuje praktyczne wskazówki, w jaki sposób dostosować się do zmian w podatkach i wynagrodzeniach wprowadzanych nowelizacją Polskiego Ładu. Tyko teraz książka + ebook w PREZENCIE

^{Również nabywca towaru lub usługi, który otrzymał fakturę zawierającą pomyłki, z wyjątkiem pomyłek w zakresie danych określonych w art. 106e może wystawić fakturę nazywaną notą korygującą. Podsumowując pewne wady techniczne faktury, takie jak np. brak NIP-u, nie prowadzi do definitywnej utraty prawa do odliczenia VAT.}

W zależności od przyjętej formy rozliczeń wymagania odnośnie danych na fakturze mogą być różne. Szczegółowe informacje odnośnie tego, co powinno znajdować się na fakturach, reguluje ustawa o VAT. Sprawdź, jakie oznaczenia na fakturach są wymagane! Jakie są obowiązkowe oznaczenia na fakturach? W wystawionych przez podatników fakturach sprzedaży muszą znaleźć się obowiązkowe elementy określone w ustawie o podatku od towarów i usług. Co więcej, w niektórych przypadkach szczególnie ważne jest umieszczenie dodatkowych adnotacji na fakturze. Zgodnie z art. 106e ustawy o VAT faktura powinna zawierać: datę wystawienia, kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę, imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy, numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury, nazwę (rodzaj) towaru lub usługi, miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług, cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto), kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto, wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto), stawkę podatku, sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku, kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku, kwotę należności ogółem. W zależności od statusu podatnika obowiązkowe mogą być również oznaczenia na fakturach w formie adnotacji: metoda kasowa - w przypadku małych podatników, którzy zadeklarowali w urzędzie skarbowym na druku VAT-R rozliczanie metodą kasową, samofakturowanie - wystawianie faktury w imieniu sprzedawcy - nabywca towarów czy usług może sam w imieniu sprzedawcy wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż lub też otrzymanie zaliczki, odwrotne obciążenie - przeznaczone jest dla dostaw towarów lub świadczenia usług, gdzie obowiązek rozliczenia podatku VAT leży po stronie nabywcy, zapis ten stosuje się wyłącznie do końca października 2019 roku w odniesieniu do towarów lub usług wymienionych w załączniku nr 11 i nr 14 ustawy o VAT, od listopada 2019 roku dotyczy on wyłącznie transakcji zagranicznych, w przypadku sprzedaży w oparciu o procedurę VAT marża w zależności od rodzaju prowadzonej działalności konieczne jest zawarcie adnotacji: procedura marży dla biur podróży - przy świadczeniu usług turystyki, gdzie podstawę opodatkowania stanowi kwota marży, procedura marży - towary używane lub procedura marży – dzieła sztuki lub procedura marży – przedmioty kolekcjonerskie i antyki - zarezerwowana jest dla dostaw towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich oraz antyków, podatnicy zwolnieni z VAT dodatkowo na fakturach muszą podawać podstawę prawną uprawniającą do zwolnienia, wyjątek stanowi zwolnienie ze względu na nieprzekroczenie limitu obrotu w wysokości 200 000 zł, faktura VAT RR - adnotacja powinna znajdować się na fakturach dokumentujących nabycie produktów rolnych, mechanizm podzielonej płatności - w przypadku gdy kwota należności wynosi co najmniej 15 000 zł i jednocześnie obejmuje dostawę towarów lub świadczenie usług wymienionych w załączniku nr 15 ustawy o VAT - obowiązuje od 1 listopada 2019 roku. Od 1 listopada 2019 roku podatnicy zobowiązani są do umieszczenia na fakturze adnotacji "mechanizm podzielonej płatności", jeżeli sprzedaż jest dokonywana między czynnymi podatnikami VAT, wartość brutto transakcji wynosi co najmniej 15 tys. zł i przynajmniej jedna pozycja z faktury dotyczy dostawy towarów lub usług wymienionych w załączniku nr 15 ustawy o VAT. Nieobowiązkowe oznaczenia na fakturach W związku ze zmianami przepisów ustawy o VAT na przestrzeni lat niektóre oznaczenia na fakturach obecnie są nieobowiązkowe. Przykładem takich elementów może być: wyrażenie “faktura VAT” - niegdyś takie oznaczenia na fakturach były obowiązkowe, obecnie nie są one wymagane, ważne jest, aby faktura zawierała wcześniej wspomniane dane z art. 106e ustawy o VAT, numer rejestracyjny pojazdu - dawniej numer rejestracyjny pojazdu był wymagany, obecnie nie jest to obowiązkowe, jednakże w znaczny sposób pomaga przy księgowaniu dopasować odpowiedni wydatek do odpowiedniego pojazdu, “kopia” i “oryginał” - adnotacje te obecnie również nie są wymagane na fakturze, pieczątki firmowe i podpisy - aktualnie nie ma również obowiązku stawiania na fakturze pieczątek i podpisywania. Należy tutaj wspomnieć, że wykorzystując powyższe oznaczenia na fakturach nie popełnia się błędu, o ile faktura posiada wszystkie elementy wymienione w art. 106e ustawy o elementami wydruku faktury nie są również oznaczenia stosowane na potrzeby pliku JPK_V7 takie jak np. GTU (oznaczenia grup towarów i usług), TP (dla podmiotów powiązanych) czy SW (dla sprzedaży wysyłkowej). oznaczenia te wykazywane są wyłącznie w części ewidencyjnej pliku JPK_V7.

Remr. 348 478 499 303 245 132 138 137 72

art 106e ustawy o vat